Tuesday, December 16, 2008

સમણાં

રાત પડે ને શમણાં ખીલે
કોઈ અજાણ્યુ ઉર નાં દ્વારે ઉભે
ન ઓળખ છતાં વ્હાલેરુ લાગે
નથી પાસ છતાં પોતીકુ લાગે
રાત પડે ને શમણાં ખીલે
રુબરુ મળવાની આશ જાગે
ધીમે અજાણ્યુ આપણુ લાગે
વગર એના કશી અધૂરપ લાગે
વિચારતા એને ચહેરા પર સ્મિત જામે
દિલ રાજી થય જોઈ એને સામે

No comments: